پسیکودرام

نقش بازی کردن به صورت تئاتر از زمانهای قدیم و پس از به وجود آمدن تمدن و شهرنشینی وجود داشته . در ابتدا تئاتر به عنوان وسیله ای برای انجام مراسم آداب و سنن خاص به کار می رفت . در حدود 40 سال قبل از میلاد مصریان از تئاتر در این موارد بهره می گرفتند. همچنین در یونان قدیم ، تئاتر تراژیک نضج گرفت که در آن اسطوره‌های باستانی مثل اسطوره‌های ادیپوس به نمایش در می‌آید.

حرکات موزون رقص، آواز، موسیقی ، پانتومیم و شکلهای دیگر نمایشی، یک نیاز بشری برای بیان تئاتر یا سمبولیک ، چه از نظر بازیگر و چه دید تماشاگر بوده است. بنابراین ، عجیب نیست که تئاترجای خود را به تدریج در موارد خاصی مانند آموزش ، تعلیم و تربیت ، روان و روان درمانی بازکند و به عنوان محدودۀ مشخصی تئاتر درمانی مورد قبول قرار گیرد.

تئاتر درمانی توسط «جاکوب لوئی مورنو» بنیانگذاری شد. او روانپزشک بود، در رومانی متولد شد، در وین زندگی و کار کرد و بالاخره در سال 1915 برای ادامه کار خود به آمریکا رفت . او هم دوره فروید بود و تلاش خستگی‌ناپذیر و سرسختانه‌ای را در جداسازی اصول تئاتر درمانی از اصول روانکاوی به انجام رساند...

نقد تئاتر و تاثیرپذیری آن از MISE EN SCENE

پاتریس پاویس 

به لحاظ اصول تئوریک تئاتر شاید بهتر باشد که سوال خود را بدین صورت مطرح کنم که نقد یک نمایش چه بصورت مکتوب و یا سعمی چگونه می تواند به فهم بهتر صحنه نمایش کمک کند؟ شاید بجای آنکه به نقد ژورنالیستی تئاتر با دیده تحقیر نگاه شود بهتر باشد که با نگرشی دقیق به آن بها داده شود. باید به این نکته نیز توجه داشت که نقدی که امروزه درباره نمایش در رسانه های دسته جمعی بیان می شود بیشتر مرتبط با جریان غالب تئاتر روز است تا نوع دیگر آن که این روزها دچار رخوت، رکود و سستی شده و در سالنهای مجلل به روی صحنه می رود. یکی از فرضیات مطرح شده این است که پساویز صحنه در تئاتر مناسبترین المان موجود برای ارزشیابی صحنه و زیبایی شناختی می باشد. مفهوم واژه طراحی صحنه mise en scene بدون شک عمومی و فراگیر نیست گرچه از لحاظ بین المللی در بین اهل فن شناخته شده است و دارای مفهوم خاص فرهنگی می باشد...

اصول کارگردانی تاتر

مراحل کارگردانی

کارگردانی عمدتاً شامل دو مرحله است:

۱- تهیه و تدارک
۲- کار عملی با بازیگران
که تهیه و تدارک خود شامل مراحل زیر می­باشد:
الف- گزینش ایده:
در این مرحله کارگردان با سئوالاتی روبروست که باید واضح و دقیق به آنها پاسخ گوید و این پاسخها هدایتگر او تا انتها می-باشند و همچنین اگر سئوالات درست پاسخ داده شود می­تواند تا حدی موفقیت اثر را در نزد تماشاگر تضمین کند. سئوالات به قرار زیر است:
۱- چه می­خواهم بگویم؟
 ۲- چرا؟ انگیزة این گفتن چیست؟ ۳
- چگونه؟ (به چه سبک وشیوه­ای)
۴- برای چه کسانی اجرا خواهد شد؟ ۵- کی؟ (در چه شرایط زمانی) ۶- کجا؟ ۷- با چه امکاناتی؟
به طور معمول شخص کارگردان با توجه به شرایط سیاسی- اجتماعی و فرهنگی جامعه و با انگیزه­های روحی، روانی و سیاسی- اجتماعی و با توجه به قدرت کارگردانی خود و امکانات اجرایی و توان بازیگران و گروه نمایشنامه را برای اجرا انتخاب می­کند.

جمشید مشایخی

نظر جمشید مشایخی درباره تئاتر با بازیگران مشهور سینما پنج شنبه 9 آذر 1391 ، ساعت 11:46 - کد: 52486 جمشید مشایخی که این روزها وارد هفتاد و هشتمین سال زندگی خود شده با تأکید بر اینکه هر چه درباره بازیگری آموخته از تئاتر بوده است، تصریح کرد: این روزها می شنویم برخی با آوردن افرادی که اسمی در سینما دارند به فکر جذب مخاطب در تئاتر هستند ولی در تئاتر واقعی تماشاگر به خاطر بازیگر به سالن نمی آید. جمشید مشایخی که این روزها وارد هفتاد و هشتمین سال زندگی خود شده با تأکید بر اینکه هر چه درباره بازیگری آموخته از تئاتر بوده است، تصریح کرد: این روزها می شنویم برخی با آوردن افرادی که اسمی در سینما دارند به فکر جذب مخاطب در تئاتر هستند ولی در تئاتر واقعی تماشاگر به خاطر بازیگر به سالن نمی آید. مشایخی که از چهره های باسابقه و مطرح بازیگری سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است درباره احتمال حضور خود در عرصه بازیگری تئاتر در هفتاد و هشتمین سال زندگی خود به خبرنگار مهر گفت: خیلی دوست دارم که روی صحنه تئاتر حضور پیدا کنم. من تئاتر را خیلی دوست دارم و هر چه دارم و هر چه یاد گرفته ام از تئاتر است. وی یادآور شد: سال گذشته آقای هادی مرزبان از من دعوت کرد تا در اجرای مجدد نمایش "شب روی سنگفرش خیس" روی صحنه حاضر شوم. پیش از این دعوت یک جراحی روی من صورت گرفت که حضور طولانی مدت روی صحنه تئاتر را برایم مشکل ساخت به همین دلیل نتوانستم این پیشنهاد را بپذیرم. این چهره شناخته شده بازیگری سینما و تئاتر تأکید کرد: اگر نقشی که نیاز به حضوری کوتاه روی صحنه تئاتر داشته باشد به من پیشنهاد شود به طور حتم آن را خواهم پذیرفت زیرا بازی بر صحنه تئاتر را دوست دارم. مشایخی با اشاره به چگونگی حضور بر صحنه تئاتر از سال ۱۳۳۶ گفت: در اداره هنرهای دراماتیک استخدام شدم و تا سال ۴۸ در تئاتر فعالیت می کردم. در آن زمان تنها در سال ۴۳ و در فیلم "خشت و آینه" ابراهیم گلستان بازی کردم و تمام تمرکزم روی تئاتر بود. در سال ۴۸ در دو فیلم "گاو" و "قیصر" بازی کردم. اما در اداره هنرهای دراماتیک اتفاقاتی افتاد که مجبور شدم بیشتر در سینما باشم. وی افزود: سال ۵۸ نیز قرار بود در نمایشی بازی کنم که به دلیل ابتلا به بیماری نتوانستم در آن اثر حضور داشته باشم. سال ها گذشت تا قرار شد در دهه ۷۰ در نمایش "شب روی سنگفرش خیس" بازی کنم. با هادی مرزبان صحت کردم که برای آماده شدن یک ماه به صورت انفرادی با وی تمرین داشته باشم تا بتوانم به بازیگران دیگر برسم. این بازیگر مطرح عرصه تئاتر تأکید کرد: بازی در تئاتر خیلی سخت است و هر کسی نمی تواند بدون تمرین روی صحنه برود. این عظمت تئاتر است و من در بازیگری هر چه دارم از تئاتر دارم و از تئاتر آموخته ام. مشایخی در پایان تصریح کرد: این روزها می شنویم که با آوردن افرادی که اسمی در سینما دارند به تئاتر، قصد جذب مخاطب را دارند که اینگونه نمایش ها تئاتر نیستند. تئاتر واقعی تئاتری است که تماشاگر تنها به خاطر بازیگر به تماشای آن نمی نشیند.

آنچه باید درباره تاتر خیابانی بدانیم؟

آنچه باید درباره تئاتر خیابانی بدانیم

 تئاتر خیابانی از عنوانش پیداست که از چه جایگاه و تعریفی برخوردار است و به چه منظوری اجرا می‌شود. در این عنوان دو واژه‌ای از شکل رسمی ‌تئاتر، خبری نیست، بلکه تئاتر در خیابان و برای عموم مردم و بر پایه مسائل روزمره اجرا می‌شود.

تئاتر خیابانی از چهارچوب‌های رسمی ‌تئاتر تبعیت نمی‌کند چون‌ نمی‌خواهد خود را در حصار بسته‌ای قرار دهد و چندان نیز پای‌بند تفکرات بسیط و عمیق نیست، زیرا‌ با عموم مردم سر و کار دارد و در مدت زمان محدودی باید خود را به مخاطبان در حال گذرش نشان دهد...